Yeni Arapça Dersler

Devamı...

Aylar

	Tüm Arap Ülkeleri Hicri Aylar	IRAK , SURİYE , FİLİSTİN   Miladi Aylar	MISIR , FAS Miladi Aylar
Ocak	محرم	كانون الثاني	يناير
Şubat	صفر	شباط	فبراير
Mart	ربيع الأول	آذار	مارس
Nisan	ربيع الآخر	نيسان	ابريل
Mayıs	جمادى الأولى	آيار	مايو
Haziran	جمادى الآخرة	حزيران	يونيو
Temmuz	رجب	تموز	يوليو
Ağustos	شعبان	آب	أغسطس
Eylül	رمضان	ايلول	سبتمبر
Ekim	شوال	تشرين الأول	أكتوبر
Kasım	ذو القعدة	تشرين الثاني	نوفمبر
Aralık	ذو الحجة	كانون الأول	ديسمبر

Devamı...

İ’RÂB

İ’RÂB( الإعراب )

Cümle içinde kelimenin ve cümleler arasında cümlenin görevini belirtme işine i’rab denir. Bir diğer deyişle cümlenin öğelerini bulma, cümleyi tahlil etme işi, cümleyi i’rab etmedir.

Çeşit olarak Raf’, Nasb, Cer ve Cezm türleri olduğu gibi,

sıfat olarak da Lafzî, Takdîrî ve Mahallî türleri vardır.

Bir kelime cümle içinde raf’, nasb, cer ve cezm hallerinde bulunabilir.

Malumdur ki kelime; isim, fiil ve harf olmak üzere 3’e ayrılmaktadır.

Kelime türlerinden olan mazi ve emir fiiller mebni, muzari fiilse mu’rabdır.

Bu arada mu’rab ve mebnî’nin tanımlarını hatırlamak yararlı olabilir;

Mu’rab: Sonunda i’rab alâmetinin açığa çıktığı kelime ve

Mebnî:   Cümlede her bir ayrı konumda aynı şekilde gelen, değişmeyen ve üzerinde i’rab alameti açığa çıkmayan kelimedir.           

Raf’ ve nasb durumunda olma, hem isim hem de muzari fiil için geçerlidir. Ancak cer durumunda olma, yalnız isim için geçerli bir durumken cezm durumunda olma ise, yalnız muzari fiile mahsus bir durumdur.

İ’RAB DURUMU	İSİM	FİİL-İ MUZARİ
RAF’	√	√
NASB	√	√
CER	√	X
CEZM	X	√

  

İ’RAB ALAMETLERİ 2’dir:

1 – HAREKE: Damme, Fetha, Kesra, ( Sükûn ) ki bunlar aslî i’rab alametleridir.

( Cem’ Müennes Salim ve Ğayr-i Munsarif gibi bazı isimlerde aslî değil, fer’î i’rab alameti olurlar. )

2 – HARF: ا -  و -  ى -  ن   harfleridir ki bunlar fer’î i’rab alametleridir.

Aslî ve Fer’î olmak üzere 2’ye ayrılan i’rab alametleri yukarıda görüldüğü gibi ya harekedirler ya da harf.

Yani bir kelimenin ( ister müfred, ister müsenna ister cem’ olsun herhangi bir ismin veya bir muzari fiilin ) sonunda bulunan bir hareke ya da harf, söz konusu kelimenin cümledeki görevini/yerini tespit etmemizi sağlar.

ALÂMETİN AÇIK VEYA GİZLİ/GÖRÜNMEZ OLUŞUNA GÖRE İ’RAB 3’E AYRILIR:

1 – Lâfzî İ’rab

2 – Takdîrî İ’rab

3 – Mahallî İ’rab

Şimdi bu i’rab türlerini tanımlayalım:

1 – Lâfzî ( Okunan ) İ’rab:

İ’rab alametinin tezahür ettiği ve âmilin etkisinin kelime üzerinde açıkça görüldüğü i’rab çeşididir.

2 – Takdîrî ( Varsayılan ) İ’rab:

Telaffuzdaki ağırlıktan dolayı i’rab alametinin ortaya çıkmadığı, isimlerin ya da fiillerin sonunda i’rab alametlerinin takdir edildiği ( varsayılıp farz edildiği ) i’rab türüdür.

Bu i’rab türü maksur, mankus ve mütekellim yâ’sına muzâf olan isimlerde ve nâkıs muzari fiillerde olur.

İ’rabı takdiren yapılan kelimeler;

Mukadder ( varsayılan ) bir damme ile merfû,

Mukadder ( varsayılan ) bir fetha ile mansub,

Mukadder ( varsayılan ) bir kesra ile mecrûr olur.

3 – Mahallî ( Konumsal ) İ’rab:

Sonu değişmeyen ve son harflerinde bir i’rab alameti varsayılamayan mebnî

( sonu değişmez ) kelimelerde ve ayrıca cümlelerde bulunan i’rab çeşididir.

Devamı...

Okuma Parçası

Okuma Parçası ولد آزَر (Azer'in Oğlu)

كَانَ آزَرُ لَهُ وَلَدٌ رَشِيدٌ جِداً.Azerin çok küçük bir oğlu varmış
وَكَان اسمُ هذَا الوَلَدِ إٍبرَاهِيمَ.و كان إبراهيم يرى الناسOluğun adı İbrahim, ve İbrahim insanları görüyormuş
وكان إبراهيم يرى الناس يسجدون للأصنامve İbrahim insanları putlara taptığını görüyormuş
ويرى الناس يعبدون الأصنام.ve insanları rutları ibadet etiğini görüyormuş
وكَان إبرَاهِيم يَعرف أن الأصنَامَ حِجَارَةٌ.ve İbrahim putlar taşlar olduğunu biliyormuş
كَانَ يَعْرفُ أَن الأصْنَامَ لا تتَكَلَمُ وَلا تَسْمَعُ.ve putlar hiç konuştuğunu vedinlediğini biliyormuş
كَانَ يَعْرِفُ أَنَّ الأصْنَامَ لا تَضُرُّ وَلا تَنْفَعُ .ve Putların ne yararı ne de zararı var olduğunu biliyormuş
كَانَ يَرَى أَنَّ الذُّبَابَ يجَلَسَ عَلَى الأصْنَامِ فلا تَدْفَعُSinekleri putlara oturup uzak tutturmadığını görüyormuş
كَانَ يَرَى الفَأرَ يَأْكُلُ طَعَامَ الأصْنَامِ فلا تَمْنَعُ .Fareyi putlar engel olmadan yemeklerini yediğini görüyormuş
كَانَ إِبْرَاهِيْمُ يَقُوْلُ فِيْ نَفْسِهِ : لِمَاذَا يَسْجُدُ الّنَاسُ للأصْناَمِ.İbrahim kendi kendine: neden insanlar putlara tapıyorlar ? söylüyordu
كَانَ إِبرَاهِيمُ يَسْأَلُ نَفْسَهُ: لِمَاذَا يَسْأَل الناس الأصنامَ؟İbrahim kendi kendine :İnsanlar neden putları soruyorlar ? soruyordu

 مُحَادَثَاتٌ مُفِيدَةٌ (Faydalı konuşmalar)

 جَوْلَةٌ فِي الْمَدِينَةِ (Şehirde bir gezi)

خُذْنَاإِلَى مَرْكَزِ الْمَدِينَةِ. Bizi şehir merkezine götür.
 إِلَى الْمَسْجِدِ.   Camiye
 إِلَى الْمَتْحَفِ.   Müzeye
 إِلَى الْمَصْرِفِ.   Bankaya
 إِلَى مَرْكَزِ الشُّرْطَةِ؟   Polis karakoluna
 إِلَى الْفُنْدُقِ.    Hotele
 المُسْتَشْفَى.    Hastane
 دَاءِرَةُ الْبَرِيدِ.    Postane
 مَكْتَبُ الْإِسْتِعْلاَمَاتِ.    Danışma bürosu
 الصَّيْدَلِيَّةٌ.      Eczane
 المُسْتَوْصَفُ.    Klinik
 المَقْهَى.    Kahvehane
 المَطْعَمُ.    Lokanta
 المَصْنَعُ    Fabrika
 السُّوقُ    Çarşı
 الحَدِيقَةُ    Bahçe
 المَكْتَبَةُ    Kütüphane
 مَقَرُّ الْإِفْتَاءِ    Müftülük
 دَوْرَةُ الْمِيَاهِ.  Tuvalet
 البَقَّالَةُ.    Bakkal
 الجَامِعَةُ.    Üniversite
 مُتْحَفُ طُوبْقَابِي.     Topkapı Sarayı
 مَكْتَبُ الْإِرْتِبَاطِ.    İrtibat Bürosu
 صَالَةُ الطَّعََامِ.    Yemek Salonu
 غُرْفَةُ سَرِيرَيْنِ.    İki yatalı oda
 لِيَوْمٍ وَاحِدٍ.    Bir günlük
 لِمُدَّةٍ أُسْبُوعٍ.    Bir haftalık
 رَقْمُ الْغُرْفَةِ.    Oda numarası

نَعَمْ                      Evet
 لاَ                           Hayır
 صَبَاحُ الْخَيْرِ.          İyi sabahlar
 مَسَاء الْخَيْرِ.            İyi akşamlar
 تُصْبِحْ عَلَى الْخَيْرِ.       İyi geceler
 مِنْ فَضْلِكْ.           Lütfen
 شُكْرًا                     Teşekkür ederim
 أَعْطِنِي.          Bana ver
 حَظًّا سَعِيدًا         İyi şanslar
 عَفْوًا                 Afedersiniz
 عَفْوًا                  Bir şey değil
 أُرِيدُ مَاءَ.         Su istiyorum
 هَلْ يُوجَدُ؟        Bulunur mu?
 لاَ يُوجَدُ.      Bulunmaz
 أَنَا أَسِفٌ.      Üzgünüm
 لاَبَأَسٌ.           Zararı yok
 تَفَضَّلْ.            Buyur
 تَشَرَّفْنَا.         Müşerref olduk
 عَلَى الرَّأْسِ.       Baş üstüne
 بِالْعَافِيَةِ.          Afiyetle
 سَاعِدْنِي مِنْ فَضْلِكْ.   Lütfen bana yardım et
 أَنَا مَرِيضٌ.        Ben hastayım
 تَعَالَ هُنَا.           Buraya gel
 قِفْ هُنَا.            Burada dur

Devamı...

Arapça Kelimeler

Kelimât (Arapça Kelimeler)

تُفَّاح -elma = tuffahun

دَرْس - ders = dersun

قتل -öldürmek= qatele

هرة -kedi = hirratun

ارنب -tavşan = ernebun

نوم -uyku = nevmun

قلم -kalem = qalemun

زار = ziyaret etti = zâra

حجر = taş = hacerun

دلو = kova = delvun

راض - radin - razı

ساكن - sakinun - sakin

مبكر- mübekkirun - erken

مفيد- mufîdun - yararlı

طالب = talibun = öğrenci,talebe

جاء = câe = gelmek

لحم = lahmun = et

دجاج = decacun = tavuk

سمك = semekun = balık

مُهَنْدِس - mühendisun - mühendis - Engineer

مُدَرِّس - müderrisun - öğretmen - Teacher

وَزِيْر - vezîrun - vezir,bakan - Minister

طَبِيْب - tabîbun - doktor - Doctor

مُحَاسِب - Muhâsibun - muhasebeci - Accountant

ُتَرْجِم - Mutercimun - Tercüman - Translator

مُدِيْر - Müdîrun - Müdür - Manager

تِلْمِيذ - Tilmîzun - Öğrenci - Student

حَلاَّق - Khallâqun - Berber - Hairdresser

مَرِيْض - Merîdun - Hasta - Patient

عَامِل - *âmilun - işçi - Worker

جَزَّار - cezzâr - Kasap - Butcher

سَائِق - Sâiqun - Şoför - Driver

طَبَّاخ - Tabbâkhun - Aşçı - Cook

رَسَّام - Ressâmun - Ressam - Painter

َبِيْر - büyük - kebîrun - Big

صَغِيْر - küçük - sağîrun - Small

جَمِيْل - güzel - cemîlun - Beautiful

جَدِيْد - yeni - cedîdun - New

قَدِيْم - eski - qadîmun - Old

نَاجِح - başarılı - nâcihun - Successful

َشِيْط - neşîtun - aktif,canlı, dinamik - Active

حَزِيْن - hazînun - üzgün - Sad

وَاضِح - vâdıhun - apaçık - Clear or Obvious

بَارِع - bâri*un - maharetli - Skillful

مَاهِر - mâhirun - maharetli - Skillful

يَوْم - yevmun - gün - Day

أُسْبُوع - usbû*un - hafta - Week

سَاعَة - sâ*atun - saat - Hour

سَنَة - senetun - sene - Year

أَمْس - emsi - dün - Yesterday

غَدَاً - ğadenn - yarın - Tomorrow

بُكْرَة - bukratun - yarın - Tomorrow

بعد قليل = az sonra = ba'de qalîl

على الاقل = en az = ale'l-eqâl

قالت = söyledi ( kız ) = qâlet

bugün - اليوم - el-yevmü

küzey - شمال - şimâlün

güney - جنوب cenûbün

batı - غرب - ğarbun

doğu - شرق = şarqun

füze -صاروخ = sârûkhun

asker - جيش = ceyşun

şehir - kent - مدينة - medinetun

köy - قرية = qaryetun

başladı - بدا = bedee

bitti - انتهى = intehâ

başlangiç- بداية = bidâyetun

son - نهاية = nihâyetun

polis - الشرطة = el-şurtatü

doktor - طبيب = tabbûn

Hakim - حكيم = hakîm

حمام  = Banyo-hammam

صالون = Salon-salon

سرير = Yatak-sareer

مغطس = Küvet-maghtas

صابون = Sabun-saboon

حنفية = Musluk-hanafiyya

ورق حمام = Tuvalet Kağıdı-waraq hammam

فرشاة أسنان = Diş fırçası-furshat asnan

ماء = Su-ma

مرحاض = Tuvalet-mirhat

اسفنجة = Sünger-sfinja

مغسلة = Lavabo-maghsaleh

دوش = Duş-doosh

منشفة  = Havlu-manshafa

معجون  أسنان  = Diş macunu-ma joun asnan

راديو = Radyo-radio

مخدة = Yastık-makhada

قرص مدمج = Cd Rom-qurs mudmaj

سجادة = Halı-sujjada

كنبة = Kanepe, Koltuk-kanabay

Arapça العربيّة /alʕaraˈbijja/ (el-‘Arabiyye)

Merhaba مرحبًا /marˈħaba/ (merḥaban)

Barış سلام / sa'lām/ (selām)

Nasılsın? كيف حالك؟ / kejfa ħaːluk/ (keyfe ḥāluke)

Görüşmek üzere إلى اللقاء /ilalliˈqaʔ/ (ilel-likāi’)

Hoşçakal مع السلامة /maʕa ssaˈlaːma/ (ma‘e s-selāme) Lütfen من فضلك /min ˈfadˁlak/ (to male); /min ˈfadˁlik/ (kadın için) (min faḍlik)

Teşekkür شكرًا /ˈʃukran/ (şükran)

Kaç tane? كمْ؟ /kam/ (kem)

Türkçe التركية /alʔturqijja/ (et-turkiyye)

İsmin nedir? ما اسمك؟ /ˈmaː ʔismuk/ mā'smuke(erkek), mā'smuki(bayan)

Bilmiyorum لا أعرف /laː ˈʔaʕrifu/ (lā ’arif)

İnsan- إنسان - İnsân

Erkek- رجل - Racul

Kadın - إمرأه -İmrāu

Hayvan- حيوان - Ḥaywân

Bitki نبات - Nebât

Yılan- ثعبان - Ṯʿübân

Kuş- طائر - Ṭâir

Balık- سمك - Semek

Çiçek- زهرة - Zehre

Karınca- نمل - Neml

Ağaç- شجرة - Şecere

Hurma- ثمر - Ṯemer

Aşağıdaki Kelimelerden m harfini çıkarıp geride kalan sessiz harfleri incelediğinizde ilginç bir şekilde kelimenin anlamıyla bağlantılı olduğunu farkedersiniz. Sanırım türedikleri fiile işaret etmektedir.

المحرمة- mahrem-haram;

القاتل -maktül-katil;

 الإسهال -müshil-ishal; 

العلم- muallim-ilim;

مريض  -maraz-arıza;

هالك mahluk-hulk(yaratmak);

 الأسير   mahpus-hapis(esir); 

معقول     makul-akıl;

ساخِنٌ-  sıcak

دافِىءٌ  ılık

بارِدٌ soğuk

Kış   الشِّتاء

Bahar الرَّبيع

Yaz  الصيْفُ

Sonbahar  الخَريف

                 Haftanın Günleri الأُسْبُوع أَيَّام
  Pazar الأحد 
                              
Pazartesi اللأِثْنَيْن
                            
  Salı الثُلاثاء
                              
Çarşamba الأَرْبِعَاء
                             
 Perşembe الخَمِيس
                              
Cuma الجُمُعَة
                             
 Cumartesi السَّبت 



                                
 Fırın
                                  
فُرْنٌ
                                 
 Terzi
                                
  خَيَّاطٌ
                               
Eczane
                               
  صَيْدَلِيَّةٌ
                               
 Emlakcı

مَكْتَبٌ عَقَارِيٌّ

Elbiseci

دُكَّانُ المَلاَبِسِ

Ayakkabıcı

دُكَّانُ الأَحْذِيَةٌ

Kasap

الجَزَّارٌ

Döviz Ofisi

صَّرَّافٌ

Cadde

شَارِعٌ

Kaldırım

رَصِيفٌ

Otobüs

حَافِلَةٌ

Bisiklet

دَرَّاجَةٌ

Karşısında

مُقَابِل

Arasında

بَيْنَ

Yanında

جَانِبْ

Titi ve Ördek

تيتي و البطَّة

Tavşan

أَرْنَبٌ - أَرانِب

Havuç

جَزَرَةٌ

Görmek, izlemek.

شَاهدَ - يُشَاهِد

Yumurta.

بَيْضَةٌ - بَيْضٌ

Altın

ذَهبٌ

Dokunmak

لَمَسَ – يَلْمِسُ - اِلْمِسْ

Kulak

أُذُن - آذَان

Kızmak

غَضِبَ – يَغْضَبٌ - اِغْضَبْ

Kırmak

كَسَرَ – يَكْسِرُ – اِكْسِرْ

Hareket etmek.

حَرَّكَ – يُحَرِّكُ - حَرَّكْ

Vurmak.

ضَربَ – يَضْرِبُ - اِضْرِبْ

Atlamak, üzerine çıkmak.

طَلَعَ – يَطْلَعُ - اِطْلَعْ

Kesmek, koparmak.

قَطَعَ – يَقْطَعْ - اقْطَعْ

Oturmak.

قَعَدَ – يَقْعُدُ - اُقْعُدْ

Yorulmak.

تَعِبَ - يَتْعَبُ

Uyumak.

نَامَ – يَنَامُ - نَمْ

Rüya görmek.

حَلَمَ – يَحْلَم

Sarı

اصْفَر - صَفْرَاء

Ördek

بَطَّة - بَطّ

Sıçramak

نَقَرَ – يَنْقُرُ - اُنْقُرْ

Çekmek

شَدَّ - يَشِّدُ

Arkadaş olmak.

صَاحَبَ - يُصَاحِبُ

Dokuz Dişi Koyun

تِسْعُ نَعْجَاتٍ

Çoban

رَاعِي - رُعَاة

Koyun

نَعْجَةٌ - نِعَاجٌ

Yürümek

مَشَا – يَمْشِي

Terketmek

تَرَكَ – يُتْرِكُ - أِتْرِكْ

Tarla

حَقْلٌ – حُقُولٌ

Kurt

ذِئْبٌ

Çalgı çalmak.

زَمَّرَ – يُزَمِّرُ - زَمِّرْ

Kaçırmak

خَطَفَ - يَخْطِفُ

Koşmak

جَرَى – يَجْرِي

Uyanmak

اسْتَيْقَظَ – يَسْتَيْقِظُ - اسْتَيْقِظْ

Saymak

عَدَّ – يَعُدُّ

Bulmak

وَجَدَ – يَجِدُ

Kemik

عَظْمَةٌ – عِظَامٌ

Korumak

حَرَسَ – يَحْرُسُ – اُحْرٌسْ

Havlamak

نَبَحَ – يَنْبَحُ

Doğurmak

وَلَدَ – يَوْلد

Keçi

خَرُوفٌ - خِرَافٌ

Maymun ve Muz

القِرْد و المَوْز

Kafes

قَفَصٌ – أقْفَاصٌ

Bekçi

حَارِسٌ - حَرَّاسٌ

Vermek

أعْطِي – يُعْطِي

Mutlu

فَرْحَان

Asmak

عَلَّقَ – يُعَلَّقُ - عَلَّقْ

Üzerine çıkmak.

طَلَعَ – يَطْلُعُ

İp, tel.

سِلْكٌ - أسْلاكٌ

Kızgın

زَعْلان

Taşımak

حَمَلَ – يَحْمِلُ - اِحْمِل

Acaba

يَا تَرِى

Atmak

رَمَى

Oturdu

وَقَعَ - يَقَعُ

Sıçramak

نَطَّ – يَنُطُّ – نُطْ

Uzatmak

رِجِلْ - أرْجُلْ

Tutmak, eline almak.

مَدَّ - يَمُدُّ

Tutmak, eline almak.

امْسَكَ - يُمْسِكُ

Hacı Tilki

الحَج ثعلب

Tilki

ثَعْلَب - ثَعَالِب

Ötmek (Horoz)

صَاح – يَصِيحُ - صَحْ

Civarında,yakınında

جِوَار

Sulak Alan

تُرْعَة

Eşek

حِمَار - حَمِير

Kaz

وَزَة - وَزَّ

Ördek

نَطَّ

Kayık

مَرْكَب - مَرَاكِب

Mutlu

فَرْحَان

Ayrılmak

غَادَرَ- يُغَادِر- غَادِرْ

Ağlamak

بَكَى – يَبْكِي - اِبْكِ

Yorulmak

تَعِبَ – يَتْعَبُ - اِتْعَبْ

Dinlenmek

اسْتَرَاح – يَسْتَرِيح - اِسْتَرِحْ

İnanmak

صَدَّقَ – يُصَدِقُ - صَدَّقْ

Aramak

بَحَثَ – يَبْحَثُ – اِبْحَثْ

Yüzmek

سَبَحَ – يَسْبَحَ - اِسْبِحْ

Küçük Çoban Kız

الرَّاعِيَةُ الصَّغِيرَةُ

Çoban

رَاعِيَة - رَاعِيَات

Odun

حَطَبٌ

Tutuşturmak

شَعَلَ – يُشْعِلُ - اَشْعَلْ

Elbise

ثَوبٌ - ثِيَابٌ

Tarla

مَزْرعَةٌ - مَزَارَا

Oturmak

قَعَدَ – يَقْعُدُ - اُقْعُدْ

Koyun

غَنَمٌ - أَغْنَامٌ

Kurt

ذِئْبٌ – ذِئَابٌ

Sırtlan

ضَبْعٌ - ضِبَاعٌ

Gütmek, otlatmak.

رَعَى – يَرْعَى - اِرْعَى

Otlak alan.

تُرْعَةٌ – تُرَعٌ

Yönlendirmek.

سَاقَ – يَسُوقَ – سُقَ

Yanında

جَنْبُ

Terketmek, bırakmak.

تَرَكَ – يَتْرِكْ - اُتْرُكْ

Görmek

رَأَى - يَرَى

Kızmak

غَضِبَ – يَغْضَبُ - اِغْضَبْ

Havlamak.

نَبَحَ - يَنْبَحُ

Hırsız

لِصٌ - لُصُوصٌ

İhmalkar

مُهْمِلَةٌ

Saklanmak

اِخْتَفَ - يَخْتَفِي

Ağlamak

بَكَى – يَبْكي - ابْكِ

Hesap etmek

حَسِبَ

Kaybolmak.

ضَاع - يَضِيعُ

Temiz Köy

قَرْيَةٌ نَظِيفَةٌ

Yorulmak

تَعِبَ -  يَتْعِبُ

Gerekli

لأبُدَّ

Kirli

وَسَخَ

İhmalkar

مُهْمِلَةٌ

Sinek

ذُبَابٌ – ذُبَابةٌ

Sivrisinek

بَعُوضَةٌ - بَعُوض

Gülmek

ضَحِكَ – يَضْحَكُ - اضْحَكْ

İnanmak

صَدَّقَ – يُصَدِّقُ - صَدَّقْ

Çit – Duvar

سُورٌ - أَسْوَار

Hatalı

غَلْطَانَةٌ

Tutmak

أَمْسَكَ – يُمْسِكُ - امْسِكْ

Kaldırmak

رَفَعَ – يَرْفَعُ - ارْفَعْ

Atmak

رَمَى – يَرْمِي - ارْمِ

Kürek

جَارُوف

Yıkmak

هَدَمَ – يَهْدِمُ - اهْدِمْ

Boyamak

دَهَنَ – يَدْهَنُ - ادْهَنْ

Kalem

قلم

Kitap

كِتَابُ

Tarak

مِشْط

Fırça

فُرْشاة

Küpe

حَلَق

Bilezik

سِوار

Ayakkabı

حِذاء

Çorap

جَوْرب

Uçak

طاءِرَة

Gömlek

قَمِيص

Ağaç

شَجَرَو

Elma

تُفّاحَة

Elbiseler

مَلابِس

Elbise Dolabı

خِزَانَةُ مَلابِس

Mont

مِعْطَف

Şemsiye

مِظَلّة لِلْمَطَر

Arapça Türkçe Tanışma Cümleleri

Evet. Nea’m.    
نَعَمْ
Hayır Lâ.    
لاَ
Lütfen (Tekil) Min fadlik  
مِنْ فَضْلِكْ.
Lütfen (Çoğul) Min fadliküm
Hoş geldiniz efendim ehlen ya seyyidi
أَهْلاً يَا سَيِّدي
Hoş geldiniz Ehlen ve sehlen 
أهلاً وسهلاً
Hoş bulduk ehlen biküm 
أَهْلاً بِكُمْ
Hoş bulduk Ehlen bık 
أَهْلاً بِكُ
Görüşmek üzere İlel-likai
إِلَى للِّقَاءِ.
ALLAHa ısmarladık. Meas-selameti 
.مَعَ السَّلاَمَةِ
Güle güle Meas-selameti
مَعَ السَّلاَمَةِ
Güle Güle Measselâme 
مَعَ الَّسلَامَةِ
Merhaba! Merhaben 
مَرْحَبًا
Sana merhaba Merhaben bike  
Günaydın Sabahul hayr  
صَبَاحُ الْخَيْرِ
Hayırlı sabahlar Sabâhu’l-hayr  
صَبَاحُ الْخَيْرِ
Hayırlı akşamlar Mesâu’l-hayr  
مَسَاء الْخَيْرِ.
Afedersiniz Ahvan 
عَفْوًا
Afedersiniz min fadlik 
مِنْ فَضْلِكَ
Özür Dilerim âsif  
آسِفْ
Nasılsınız? Keyfe halukum
كَيْفَ حَالُكَ؟
nasılsın/halin nasıl ? keyfe hâlüke 
كيف حالك
İyiyim, mevlaya şükürler olsun ene bi hayrin elhamdulillah
أَنَا بِخَيْرٍ، أَلْحَمْدُ للهِ
çok teşekkür ederim Şükran cezîlen 
ُشكْرًا جَزِيلًا
Teşekkür ederim Şükran  
شُكْرًا
Bir şey değil Ahvan 
عَفْوًا
Allah’a (C.C.)a hamd olsun iyiyim Ene bi hayrın Elhamdulillah 
أَنَا بِخَيْرٍ، أَلْحَمْدُ للهِ
Siz Nasılsınız? Ve ente keyfe haluk 
و انت كيف حألك؟
İyiyim, teşekkür ederim Ene bihayr sükran 
انأ بخير شكرأ
Önemli Değil afven  
عَفْوًا
ismin nedir ? mâ ismüke 
ما اسمك
Adınız? İsmukel-kerim
إِسْمُكَ الْكَرِيمُ
Adım İbrahim İsmii İbrahim
إِسْمي إبْرَاهِيمُ
Sen kimsin? men ente 
مَنْ أَنْتَ؟
Nerelisin? Min eyne ente? 
مِنْ أَيْنَ أَنْتَ؟
Türkiye’liyim. Ene turki 
أََنَا تُرْكِى
Uyruğun nedir? Ma cinsiyatuk 
مأ جنسيتك؟
Sen türk müsün? E turkiyyun ente
Sen arap mısın? E arabiyyun ente
sen arabmısın ? hel ente arabi 
هل انت عربي
Türk uyrukluyum Cinsiyatii turkiii
جنسيتي تركي
Hangi ülkeden Min eyyi beledin
Ben Türkiye’denim Enâ min turkiya
Türkiye’liyim. Ene türkiyyün 
أََنَا تُرْكِى
Kaç yaşındasın? Kem ümrüke 
كَمْ عُمرُكَ؟
Yirmi yaşındayım. ümri işrüne amen
عُمْرِي عِشْرُونَ عَامًا.
Mesleğin nedir? ma mihnetüke
مََا مِهْنَتُكَ؟
Öğrenciyim. Ene taalibun 
أَنَا طَالِبٌ
Annenin ismi İsmu ummike
Babanın ismi İsmu ebike
Ben Selçuk'un kızıyım Ene bintu Selçuk
Ben Selçuk'un arkadaşıyım Ene sadiku Selcuk
Ben Halid'in oğluyum Enebnu halid
Görüşmek üzere Selametle İlellikâ; m’aasselame
Seni seviyorum Ena ahubbek
Evli misin? hel ente mütezevvicün 
هَلْ أَنْتَ مُتَزَوِّجٌ؟
Nerede ikamet ediyorsun? veya kalıyorsun? Eyne teskunu 
أَيْنَ تَسْكُنُ؟
Otelde kalıyorum. Eskunu fil-funduk 
أَسْكُنُ فِي الْفُنْدُقِ.
Kaç gün kalacaksın? Kem yevmen setebkaa? كَمْ يَوْمًا سَتَبْقَى؟
Ne zaman geldin? hazarte? 
مَتَى حَضَرْتَ؟
Türkiye’yi beğendin mi? Hel a’cebteke bi turkiya? 
هَلْ أَعْجَبْتَكَ بِتُرْكِيَا؟
Hangi ? Eyy ?
Ne? ma 
مَا؟
nicin? lime / limaza 
لمادا
Nasıl? keyfe
كَيْفَ؟
neden? Niçin? limaze
لِمَاذَا؟
Nerede? eyne
أَيْنَ؟
Nereden? min eyne 
مِنْ أَيْنَ؟
Nereye? ila eyne 
إِلَى أَيْنَ؟
Ne zaman? Meta 
مَتَى؟
Kim? men 
مَنْ؟
Kim onlar? men hüm 
مَنْ هُمْ؟
o kimdir ? men hüve  
من هو
Siz kimsiniz? Men entüm
ne oldu? maze hadesü 
ماذا حدث
ne diyorsun ? mâzâ tegul  
ماذا تقول
Ne zaman ulaştın? vasalte 
مَتَى وَصَلْتَ؟
Ne zaman gideceksin? tesaafiru 
مَتَى تُسَافِرُ؟
Ne zaman geldin? Meta vasalt
Ne zaman yola çıkıyoruz? Meta nüsafir
Ne zaman uyuyoruz? Meta nenam
Bu ne demektir? Ma ma’na haza
ingilizce biliyor musun? hel tekellem el-inciliziyye?
lütfen yavaş konuş min fadlike tekellem ala mehlik
anlamıyorum la efhemü
anlıyorum efhemü
Hobiniz nedir? Ma hivayetuk 
مأ هوأ يتك؟
Hobim okumaktır. Hivayeti elgiraeti 
هوأيتي ألقرعة
Sizinle tanışmaktan şeref duydum Teşerrafte bımagrifetik 
تشرفت بمعر فتك
Güle güle Allah’a emanet olun Maasselame fi aman Allah 
مع أسلأ مة في أمأ ن ألله
İnşallah görüşürüz. Ve illlikae İNŞALLAH 
و ألي أللقأ ء أن شأ ء ألله
Bana ver Atiyni أَعْطِنِي.
İyi şanslar Hadza sagiyden  
حَظًّا سَعِيدًا
Su istiyorum Uride maye  
أُرِيدُ مَاءَ.
Bulunur mu? Hel yücedu 
هَلْ يُوجَدُ؟
Bulunmaz La yücedu  
لاَ يُوجَدُ.
Üzgünüm Ene asif un  
أَنَا أَسِفٌ.
Zararı yok La bağs un  
لاَبَأَسٌ.
Buyur Tefeddal  
تَفَضَّلْ.
Müşerref olduk Teşerrefna 
تَشَرَّفْنَا.
Baş üstüne Ala rasii  
عَلَى الرَّأْسِ.
Lütfen bana yardım et Saidni min fadlık 
سَاعِدْنِي مِنْ فَضْلِكْ.
Ben hastayım Ene marizun 
أَنَا مَرِيضٌ.
Buraya gel Teale huna 
تَعَالَ هُنَا.
Burada dur Gif huna 
قِفْ هُنََا.
Güle Güle Measselâme 
مَعَ الَّسلَامَةِ
kac? kem?  
كم
Kaça? bikem 
بِكَمْ؟
Bu kaça? bikem haze 
بِكَمْ هَاذَا؟
Fiyat Semen
mi - mü ? hel ?  
هل
benimle gelirmisin? hel sete'tii maii 
هل ستاتي معي
Nereden geliyorsun? min eyne te'tii 
مِنْ أَيْنَ تَأْتِي؟
Nereye gidiyorsun? ila eyne tezhebü 
إِلَى أَيْنَ تَذْهَبُ؟
Hangi? eyyu 
أَيُّ
Otel Nerede? eyne-l'funduku 
أَيْنَ الْفُنْدُقُ؟
Kapalıçarşı nerededir? eyne sukuu-l muğatta أَيْنَ سُوقُ الْمُغَطَّى؟
Yolculuk nasıl? keyfes- seferu 
كَيْفَ السَّفَرُ؟
Bu ne? ma haze
مَا هَاذَا؟
Bunun adı ne? mesmu haze 
مَاإِسْمُ هَاذَا؟
Ne istiyorsun? maze turiidü
مَاذَا تُرِيدُ؟
Ne yersin? maze te'kulu 
مَاذَا تَأْكُلُ؟
Ne içersin? maze teşrabu 
مَاذَاتَشْرَبُ؟
Anlıyor musun? hel tefhemü
هَلْ تَفْهَمُ؟
Bulunur mu? hel yuucedü 
هَلْ يُوجَدُ؟
Bulunmaz. la yuucedü 
لاَ يُوجَدُ؟
bu çok güzel haze cemilün cidden 
هاذا جميل جدا
sen harikasin ente raaiun
انت رائع
Bana ver i'tini 
أَعْطِنِي
İyi şanslar hazzen saiden 
حَظًّا سَعِيدًا
Afedersiniz afven 
عَفْوًا
Su istiyorum uridü mae
أُرِيدُ مَاءَ
Üzgünüm ene esifün 
أَنَا أَسِفٌ
Zararı yok la be'se  
لاَبَأَسٌ
Buyur tufaddal 
تَفَضَّلْ
Müşerref olduk teşerrefna 
تَشَرَّفْنَا
Baş üstüne ale-l ra'sı 
عَلَى الرَّأْسِ
Afiyetle bil afiyeti 
بِالْعَافِيَةِ
Lütfen bana yardım et saaidnii min fadlik 
سَاعِدْنِي مِنْ فَضْلِكْ
Haydi Hayyâ
Gel Ta’âla  
Yeter Halas  
Yalanci Kezzab
Edebli , terbiyeli Mueddeb
Sabreden Sabur
Temiz Naziyf
Günah, suc Hati'eh
Dogruluk Sıdk
Yemin kasem
Kapa İğlik
İyilik etmek İhsan
Korku Havf
Yalan Kezib, kizb

Arapça Türkçe Sayılar


        EL E’DÂD - SAYILAR
 
Bir vahid واحد
İki isnân اثنان
Üç selâse ثلاثة
Dört erbea اربعة
Beş hamse خمسة
Altı sitte ستة
Yedi seb a سبعة
Sekiz semâniye ثمانية
Dokuz tis a تسعة
On aşera عشرة
On bir ehade aşer احد عشر
On iki isnâ aşer اثنا عشر 
On üç selase aşer ثلاث عشر
On dört erba a aşer اربعة عشر 
On beş hamse aşer خمسة عشر 
On altı sitte aşer ستة عشر 
On yedi seb a aşer سبعة عشر 
On sekiz sitte aşer ستة عشر 
On dokuz tis a aşer تِسْعَة عشر 
Yirmi işrûn عِشْرُونَ
Yirmi bir vahid ve işrûn واحد و عشرون 
Yirmi iki isnân ve işrûn اثنان  وعشرون
Yirmi dokuz Tis’a ve işrûn تسعة وعشرون 
Otuz sela sûn ثلاثون
Kırk erba ûn اربعون
Elli ham sûn خمسون
Altmış sit tûn ستون
Yetmiş seb ûn سبعون
Seksen semâ nûn ثمانون
Doksan tis ûn تسعون
Yüz mi e ماءة
Yüz bir Mie ve vâhid مِاءَةٌ و وَاحِدٌ
Yüz on Mie ve aşer مِاءَةٌ وَ عَشَرَ
Yüz on bir Mie ve vahid aşer مِاءَةٌ وَاَحَدَ عَشَرَ
Yüz yirmi Mie ve işrûn مِاءَةٌ وَعِشْرُونَ
Yüz yirmi beş Mie ve hamse ve işrûn مِاءَةٌ وَخَمْسَةٌ وَ عِشْرُونَ
İki yüz mietâni مِائَتَانِ
Üç yüz selâsü mie ثلاثماءة
Dört yüz erbâu mie اربعماءة
Beş yüz hamsu mie خمسماءة
Altı yüz sittu mie ستماءة
Yedi yüz seb u mie سبعماءة
Sekiz yüz semâni mie ثمانماءة
Dokuz yüz tis u mie تسعماءة
Bin elf الف 
İki bin elfân الفان
Üç bin selâsü âlâf ثلاث آلاف 
Dört bin erbâu âlâf اربع آلاف
Beş bin hamsu âlâf خمس آلاف 
Altı bin sittu âlâf ست آلاف 
Yedi bin seb u âlâf سبع آلاف 
Sekiz bin semâni âlâf ثماني آلاف 
Dokuz bin tis u âlâf تسع آلاف 
On bin aşare âlâf عشر آلاف
On bir bin ehde aşar elf احد عشر الف 
Yirmi bin İşrûne elf عِشْرُون َالْف
Yirmi bir bin Vahid ve işrûne elf وَاحِد وَ عِشْرُون َالْف
Yüz bin Mie ve elf ماءة و الف
İki yüz bin Mietâ elf مائتا الف

Zamirler:

Ben

Ene

انا

Sen

Ente

انت

(bayan) Sen

Enti

انت

O

Huve

هُو

O (bayan)

Hiye

هِي

Biz

Nahnu

نَحْنُ

Siz

Entum

اَنتُمْ

(bayanlara) siz

Entunne

اَنْتُنَّ

İkiniz

Entumâ

اَنْتُمَا

İkisi

humâ

هُمَا

Onlar

Hum

هُمْ

(bayanlara) onlar

hunne

هُنَّ

İyelik Zamirleri

Senin, seni, sana

Ke

-كَ

İkinizin, ikinize, ikinizi

Kumâ

-كُمَا

Sizin, sizi, size

Kum

-كُمْ

Onun, onu, ona

Hu

-ه

ikisinin, ikisini, ikisine

Humâ

-هُمَا

Onların, onları, onlara

Hum

-هُمْ

(bayan) Onun, onu, ona

Hâ

-هَا

(bayan) onların, onları, onlara

Hunne

-هُنَّ

(bayan) sizin, sizi, size

Kunne

-كُنَّ

Benim

Î

-ِي

Bizim, bizi, bize

nâ

-نَا

Örnek Cümleler:

Ben Ahmet. Adım Ahmet.

اَنَا اَحْمَد. اِسْمِي اَحْمَد.

Sen Hasan’sın. Adın Hasan.

اَنْتَ حَسَن.اِسْمُكَ حَسَن.

Onun adı Hayreddin.

اِسْمُهُ خَيْرَالِّدين.

Dinimiz İslam.

ِدينُنَا اِسْلام.

Rabbiniz Allah.

َرُّبكُمْ الله

Peygamberleri Muhammed.

َرسُولُهُمْ مُحَمَّد

Soru Kelimeleri:

….mi, mı?

E,

ءَ , اَ

 …mi, mı?

Hel

هَلْ

Ne?

Mâ

مَا

Ne?

Mâzâ

مَاذَا

Nerede?

Eyne

اَيْنَ

Hangi?

Eyyu

اَيُّ

Niçin?

Limâzâ

لِمَاذَا

Ne zaman?

Metâ

َمتَي

Nasıl?

Keyfe

كَيْفَ

Kaç?

Kem

كَمْ

Nasıl, ne zaman?

Ennâ

َانَّي

Niye?

lime

لِمَ

Örnekler:

Adın Ne?

Mâ ismuk?

مَااسْمُكَ؟

Nasılsın?

Keyfe haluk?

كيف حالك؟

Sen Ali misin?

Hel ente Ali?

هل انت علي؟

Evet ben Aliyim.

Neam ene Ali.

نعم انا علي

Bazı Edatlar:

Önünde

emâme

اَمَامَ

Arkasında

Halfe

َخْلفَ

Üstünde

Alâ

عَلَي

Altında

Tahte

تَحْتَ

İçinde

Fî

فِي

…ye, ya, e, a

İlâ

ِاليَ

Üzerinde

Fevka

َفْوقَ

Yanında

İnde

عِنْدَ

Beraber

Meâ

مَعَ

İle

Bi

بِ....

Ve

Ve

وَ

Veya, yada

Ev

اَوْ

Ve, takiben

Fe

فَ....

Sonra

Ba’de

بَعْدَ

Önce

Kalbe

قَبْلَ

Daha sonra

Sümme

ثُمَّ

Gibi

Kemâ

كَمَا

Gibi

Ke

كَ...

İçin

li

لِ...

Sık Kullanılan Fiiller:

Aldı

Ehaze

اَخَذَ

İstedi

Erâde

اَرَادَ

Gönderdi

Ersele

اَرْسَلَ

Yedi

Ekele

اَكَلَ

Emretti

Emera

اَمَرَ

İnandı

Âmene

آمَنَ

Ağladı

Bekâ

بَكىَ

Açıkladı

Beyyene

بَيَّنَ

Geldi

Câe

جَاءَ

Etti, eyledi

Ceale

جَعَلَ

Oturdu

Celese

جَلَسَ

Çıktı

Harece

خَرَجَ

Girdi

Dehale

دَخَلَ

Gitti

Zehebe

ذَهَبَ

Gördü

Raâ

رَئىَ

Acıdı

Rahime

رَحِمَ

Sordu

Se ele

َسَئلَ

İskan etti

Sekene

سَكَنَ

İçti

Şeribe

شَرِبَ

Doğru söyledi

Sadeka

صَدَقَ

Namaz kıldı

Sallâ

صَلَي

Güldü

Dahıke

ضَحِكَ

Zannetti

Zanne

ظَنَّ

İbadet etti

A bede

عَبَدَ

Saydı

Adde

عَدَّ

Bildi

Alime

عَلِمَ

Çalıştı

Amile

عَمِلَ

Sözleşti

Ahide

عَهِدَ

Sevindi

Feriha

فَرِحَ

Yaptı

Feale

فَعَلَ

Dedi

Kâle

قاَلَ

Öldürdü

Katele

قَتَلَ

Okudu

Kara e

قرَاَ

Yazdı

Ketebe

كَتَبَ

Kazandı

Kesebe

كَسَبَ

İnkar etti, tanımadı

Kefera

كَفَرَ

Konuştu

Kelleme

كَلَّمَ

Engelledi, men etti

Menea

مَنَعَ

Başardı

Neceha

نَجَحَ

İndi

Nezele

نَزَلَ

Baktı

Nezara

نَظَرَ

Gerekti

Vecebe

وَجَبَ

Buldu

Vecede

وَجَدَ

Vaad etti

Veade

وَعَدَ

Yol gösterdi

hedâ

هَدَي

Renkler:

Beyaz

Ebyad/beydâ

اَبْيَض / بَيْضاء

Siyah

Esved/sevdâ

اَسْوَد / سَوْدَاء

Sarı

Esfar/safrâ

اَصْفَر / صَفْرَاء

Kırmızı

Ahmer/hamrâ

اَحْمَر / حَمْرَاء

Yeşil

Ahdar/hardâ

اَخْضَر / خَضْرَاء

Mavi

Erzak/zerkâ

اَزْرَق / زَرْقَاء

Gri

Rasâsî

رَصَصِى

Pembe

Verdî

وَرْدِى

Lacivert

Erzak ğâmik

اَزْرَق غَامِق

kahverengi

Bunnî

بُنِّى

Turuncu

Burtukâlî

بُرْتُقَاِلى

Açık renk

Levn fâtih

لَوْن فَاتِح

Koyu renk

Levn ğâmik

لَوْن غَامِق

Renk

levn

لَوْن

Zamanla İlgi Kelimeler:

Sabah

Sabâh

صباح

öğle

Zuhr

ظهر

İkindi

Asr

عصر

Akşam

Mesâ

مساء

Yatsı

İşâ

عشاء

Gündüz

Nehâr

نهار

Gece

Leyl

ليل

Dakika

Dakîka

دقيقة

Saat

Sâa

ساعة

Gün

Yevm

يوم

Hafta

Usbû’

اسبوع

Ay

Şehr

شهر

Yıl

Âm / sene

عام / سنة

Asır, yüz yıl

Asr

عصر

Dün

Emsi

امس

Bugün

Elyevm

اليوم

Yarın

Ğaden

غدىً

Önceki gün

Kalbe emsi

قبل امس

Öbür gün

Ba’de ğad

بعد غد

Pazartesi

Yevmul isneyn

يوم الاثنين

Salı

Yevmus sulesâ

يوم الثلاثاء

Çarşamba

Yevmul erbiâ

يوم الاربعاء

Perşembe

Yevmul hamîs

يوم الخميس

Cuma

Yevmul cum’a

يوم الجمعة

cumartesi

Yevmus sebt

يوم السبت

Pazar

Yevmul ehad

يوم الاحد

Genellikle

Umumen

عُمُومًا

Bazen

ehyânen

اَحْياَنًا

Harf-i Cerler:

الي اّلسُوقِ

e, a, ye, ya

اِلىَ

وَاللهِ ما  رَأَيْتُ

Yemin

وَ

اَلصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النومِ

den, dan

مِن

القرآن هديً لِلَّناسِ

İçin

لِ

انتَ كطبيبٍ لي.

Gibi

كَ

فوق العادة

Üzerinde

فَوْقَ

رَضِيَ اللهُ عَنْهُ

Den, dan

عَنْ

السّلامُ علي المسلمين

Üstünde

عَليَ

الجنة تحت اقدام الاُمُّهاتِ

Altında

تَحْتَ

بِالله   بِاسم الله

İle, e, a, yemin

بِ

بين السماء و الارض

arasında

َبيْنَ

في الكتاب

içinde

فِى

مذ يوم الجمعة

De, da, den beri

مُذْ

منذ يوم الُبلُوغِ

De, da, den beri

مُنْذُ

جاءني الطالبون حاشا علي

İstisna edatı, hariç, den başka, asla, katiyyen

حَاشَا

Taki, e kadar

حَتَّي

رُبَّ رجل عالم

Olur ki, belki, nice, nadiren

رُبَّ - رُبَّمَا

رأيتُ دروسي خلا واحد

İstisna edatı, hariç, den başka, yalnız, ancak

خَلا

لولا انتم َلكُنَّا مُؤْمِنِينَ

Olmasaydı, olmamış olsa

لَوْلا

جِأْتُكَ كَيْ تُكْرِمُونِي

İçin, taki, diye, …den dolayı

كَيْ

لَعَلَّ اللهُ يُأْتِيكُمْ الْعَقْلَ

Umulurki, belki, ola ki

لَعَلَّ

جَاءَ القومُ عَدَا طَارِق

İstisna edatı, hariç, den başka

عَدَا

Günlük Eşya İsimleri:

Havlu

Minşefe

مِنْشَفَة

Peçete

Fûta

فُوطَة

Mendil

Mindîl

مِنْدِيل

selpak

Mindîl verîka

مَنَادِيل وَرِيقَة

Palto

Mi’taf

مِعْطَف

Şemsiye

Şemsiye

شَمْسِيَّة

Yüzük

Hâtem

خَاتَم

Saat

Sâa

سَاعَة

Gözlük

Nezzâre

نَظَّارَة

Pantolon

sirvâl

سِرْوَال

Gömlek

kamîs

قَمِيص

ceket

Sitra

سترة

Kemer

hizâm

حزام

Takım Elbise

Belde

بَدْلَة

Ayakkabı

Hizâ e

حزاء

Parfüm

Itr

عطر

Elbise

Melbes

ملبس

Ayna

Mir ât

مِرْآت

İç çamaşır

Melâbis dahiliyye

ملابس داخلية

Çorap

cûrab

جُوَرب

Düğme

Zır

زِر

Tarak

Mişt

مِشْط

Fanila

Fanila

فَانِلَة

Fermuar

Susta

سُوسْتَة

Bilezik

sivar

سِوَار

Ev Gereçleri:

Bisiklet

derrace

درَّاجة

Ev

menzil

منزيل

Sandalye

kursiy

كريسى

tâvile

طاولة

Kapı

bâb

باب

Anahtar

miftah

مفتاح

Yatak

serîr

سرير

şurfa

شُرْفَة

Perdeler

seta'ir

سَتَاِئر

Lamba

şem'a

شَمْعَة

Kanepe

sufa

صُوفَة

Süpürge

miknese

مِكْنَسَة

Pencere

şubbak

شُبّاك

Televizyon

tilifizyun

ِتِلفِزْيُون

Günlük dilde sık kullanılan kelimeler:

Türkçe	Okunuş	Arapça
Evet	neam	نَعَمْ
Hayır	lâ	لا
Teşekkür ederim	şukran	شُكْرًا
Bir şey değil.	afven	عَفْوًا
Afedersiniz.	min fadlik	مِنْ فَضْلِكَ
Özür dilerim.	âsif	آسِفْ
Çok teşekkür ederim.	Şukran cezilen	ُشكْرًا جَزِيلًا
Günaydın	Sabahul hayr	صَبَاحُ الْخَيْرِ
İyi akşamlar	Mesaul hayr	مَسَاءُ الْخَيْرِ
Hoş geldiniz.	Ehlen	اَهْلاً
Allah’a ısmarladık güle güle	Measselâme	مَعَ الَّسلَامَةِ
Su	Mâ	مَاءٌ
Ekmek	Hubz	خُبْذٌ
Taksi	taksi	تَاكْسِي

Zamirler:

Ben	Ene	انا
Sen	Ente	انت
(bayan) Sen	Enti	انت
O	Huve	هُو
O (bayan)	Hiye	هِي
Biz	Nahnu	نَحْنُ
Siz	Entum	اَنتُمْ
(bayanlara) siz	Entunne	اَنْتُنَّ
İkiniz	Entumâ	اَنْتُمَا
İkisi	humâ	هُمَا
Onlar	Hum	هُمْ
(bayanlara) onlar	hunne	هُنَّ
İyelik Zamirleri
Senin, seni, sana	Ke	-كَ
İkinizin, ikinize, ikinizi	Kumâ	-كُمَا
Sizin, sizi, size	Kum	-كُمْ
Onun, onu, ona	Hu	-ه
ikisinin, ikisini, ikisine	Humâ	-هُمَا
Onların, onları, onlara	Hum	-هُمْ
(bayan) Onun, onu, ona	Hâ	-هَا
(bayan) onların, onları, onlara	Hunne	-هُنَّ
(bayan) sizin, sizi, size	Kunne	-كُنَّ
Benim	Î	-ِي
Bizim, bizi, bize	nâ	-نَا

Örnek Cümleler:

Ben Ahmet. Adım Ahmet.	اَنَا اَحْمَد. اِسْمِي اَحْمَد.
Sen Hasan’sın. Adın Hasan.	اَنْتَ حَسَن.اِسْمُكَ حَسَن.
Onun adı Hayreddin.	اِسْمُهُ خَيْرَالِّدين.
Dinimiz İslam.	ِدينُنَا اِسْلام.
Rabbiniz Allah.	َرُّبكُمْ الله
Peygamberleri Muhammed.	َرسُولُهُمْ مُحَمَّد

Soru Kelimeleri:

Türkçe	Okunuşu	Arapça
….mi, mı?	E,	ءَ , اَ
…mi, mı?	Hel	هَلْ
Ne?	Mâ	مَا
Ne?	Mâzâ	مَاذَا
Nerede?	Eyne	اَيْنَ
Hangi?	Eyyu	اَيُّ
Niçin?	Limâzâ	لِمَاذَا
Ne zaman?	Metâ	َمتَي
Nasıl?	Keyfe	كَيْفَ
Kaç?	Kem	كَمْ
Nasıl, ne zaman?	Ennâ	َانَّي
Niye?	lime	لِمَ

Örnekler:

Adın Ne?	Mâ ismuk?	مَااسْمُكَ؟
Nasılsın?	Keyfe haluk?	كيف حالك؟
Sen Ali misin?	Hel ente Ali?	هل انت علي؟
Evet ben Aliyim.	Neam ene Ali.	نعم انا علي

 

Bazı Edatlar:

Önünde	emâme	اَمَامَ
Arkasında	Halfe	َخْلفَ
Üstünde	Alâ	عَلَي
Altında	Tahte	تَحْتَ
İçinde	Fî	فِي
…ye, ya, e, a	İlâ	ِاليَ
Üzerinde	Fevka	َفْوقَ
Yanında	İnde	عِنْدَ
Beraber	Meâ	مَعَ
İle	Bi	بِ....
Ve	Ve	وَ
Veya, yada	Ev	اَوْ
Ve, takiben	Fe	فَ....
Sonra	Ba’de	بَعْدَ
Önce	Kalbe	قَبْلَ
Daha sonra	Sümme	ثُمَّ
Gibi	Kemâ	كَمَا
Gibi	Ke	كَ...
İçin	li	لِ...

Sayılar:

Türkçe	Okunuşu	Arapça
Bir	vahid	واحد
İki	isnân	اثنان
Üç	selâse	ثلاثة
Dört	erbea	اربعة
Beş	hamse	خمسة
Altı	sitte	ستة
Yedi	seb a	سبعة
Sekiz	semâniye	ثمانية
Dokuz	tis a	تسعة
On	aşera	عشرة
On bir	ehade aşer	احد عشر
On iki	isnâ aşer	اثنا عشر
On üç	selase aşer	ثلاث عشر
On dört	erba a aşer	اربعة عشر
On beş	hamse aşer	خمسة عشر
On altı	sitte aşer	ستة عشر
On yedi	seb a aşer	سبعة عشر
On sekiz	sitte aşer	ستة عشر
On dokuz	tis a aşer	تِسْعَة عشر
Yirmi	işrûn	عِشْرُونَ
Yirmi bir	vahid ve işrûn	واحد و عشرون
Yirmi iki	isnân ve işrûn	اثنان  وعشرون
Yirmi dokuz	Tis’a ve işrûn	تسعة وعشرون
Otuz	sela sûn	ثلاثون
Kırk	erba ûn	اربعون
Elli	ham sûn	خمسون
Altmış	sit tûn	ستون
Yetmiş	seb ûn	سبعون
Seksen	semâ nûn	ثمانون
Doksan	tis ûn	تسعون
Yüz	mi e	ماءة
Yüz bir	Mie ve vâhid	مِاءَةٌ و وَاحِدٌ
Yüz on	Mie ve aşer	مِاءَةٌ وَ عَشَرَ
Yüz on bir	Mie ve vahid aşer	مِاءَةٌ وَاَحَدَ عَشَرَ
Yüz yirmi	Mie ve işrûn	مِاءَةٌ وَعِشْرُونَ
Yüz yirmi beş	Mie ve hamse ve işrûn	مِاءَةٌ وَخَمْسَةٌ وَ عِشْرُونَ
İki yüz	mietâni	مِائَتَانِ
Üç yüz	selâsü mie	ثلاثماءة
Dört yüz	erbâu mie	اربعماءة
Beş yüz	hamsu mie	خمسماءة
Altı yüz	sittu mie	ستماءة
Yedi yüz	seb u mie	سبعماءة
Sekiz yüz	semâni mie	ثمانماءة
Dokuz yüz	tis u mie	تسعماءة
Bin	elf	الف
İki bin	elfân	الفان
Üç bin	selâsü âlâf	ثلاث آلاف
Dört bin	erbâu âlâf	اربع آلاف
Beş bin	hamsu âlâf	خمس آلاف
Altı bin	sittu âlâf	ست آلاف
Yedi bin	seb u âlâf	سبع آلاف
Sekiz bin	semâni âlâf	ثماني آلاف
Dokuz bin	tis u âlâf	تسع آلاف
On bin	aşare âlâf	عشر آلاف
On bir bin	ehde aşar elf	احد عشر الف
Yirmi bin	İşrûne elf	عِشْرُون َالْف
Yirmi bir bin	Vahid ve işrûne elf	وَاحِد وَ عِشْرُون َالْف
Yüz bin	Mie ve elf	ماءة و الف
İki yüz bin	Mietâ elf	مائتا الف

 

Sık Kullanılan Fiiller:

Türkçe	Okunuşu	Arapça
Aldı	Ehaze	اَخَذَ
İstedi	Erâde	اَرَادَ
Gönderdi	Ersele	اَرْسَلَ
Yedi	Ekele	اَكَلَ
Emretti	Emera	اَمَرَ
İnandı	Âmene	آمَنَ
Ağladı	Bekâ	بَكىَ
Açıkladı	Beyyene	بَيَّنَ
Geldi	Câe	جَاءَ
Etti, eyledi	Ceale	جَعَلَ
Oturdu	Celese	جَلَسَ
Çıktı	Harece	خَرَجَ
Girdi	Dehale	دَخَلَ
Gitti	Zehebe	ذَهَبَ
Gördü	Raâ	رَئىَ
Acıdı	Rahime	رَحِمَ
Sordu	Se ele	َسَئلَ
İskan etti	Sekene	سَكَنَ
İçti	Şeribe	شَرِبَ
Doğru söyledi	Sadeka	صَدَقَ
Namaz kıldı	Sallâ	صَلَي
Güldü	Dahıke	ضَحِكَ
Zannetti	Zanne	ظَنَّ
İbadet etti	A bede	عَبَدَ
Saydı	Adde	عَدَّ
Bildi	Alime	عَلِمَ
Çalıştı	Amile	عَمِلَ
Sözleşti	Ahide	عَهِدَ
Sevindi	Feriha	فَرِحَ
Yaptı	Feale	فَعَلَ
Dedi	Kâle	قاَلَ
Öldürdü	Katele	قَتَلَ
Okudu	Kara e	قرَاَ
Yazdı	Ketebe	كَتَبَ
Kazandı	Kesebe	كَسَبَ
İnkar etti, tanımadı	Kefera	كَفَرَ
Konuştu	Kelleme	كَلَّمَ
Engelledi, men etti	Menea	مَنَعَ
Başardı	Neceha	نَجَحَ
İndi	Nezele	نَزَلَ
Baktı	Nezara	نَظَرَ
Gerekti	Vecebe	وَجَبَ
Buldu	Vecede	وَجَدَ
Vaad etti	Veade	وَعَدَ
Yol gösterdi	hedâ	هَدَي

 

Renkler:

Beyaz	Ebyad/beydâ	اَبْيَض / بَيْضاء
Siyah	Esved/sevdâ	اَسْوَد / سَوْدَاء
Sarı	Esfar/safrâ	اَصْفَر / صَفْرَاء
Kırmızı	Ahmer/hamrâ	اَحْمَر / حَمْرَاء
Yeşil	Ahdar/hardâ	اَخْضَر / خَضْرَاء
Mavi	Erzak/zerkâ	اَزْرَق / زَرْقَاء
Gri	Rasâsî	رَصَصِى
Pembe	Verdî	وَرْدِى
Lacivert	Erzak ğâmik	اَزْرَق غَامِق
kahverengi	Bunnî	بُنِّى
Turuncu	Burtukâlî	بُرْتُقَاِلى
Açık renk	Levn fâtih	لَوْن فَاتِح
Koyu renk	Levn ğâmik	لَوْن غَامِق
Renk	levn	لَوْن

Zamanla İlgi Kelimeler:

Türkçe	Okunuşu	Arapça
Sabah	Sabâh	صباح
öğle	Zuhr	ظهر
İkindi	Asr	عصر
Akşam	Mesâ	مساء
Yatsı	İşâ	عشاء
Gündüz	Nehâr	نهار
Gece	Leyl	ليل
Dakika	Dakîka	دقيقة
Saat	Sâa	ساعة
Gün	Yevm	يوم
Hafta	Usbû’	اسبوع
Ay	Şehr	شهر
Yıl	Âm / sene	عام / سنة
Asır, yüz yıl	Asr	عصر
Dün	Emsi	امس
Bugün	Elyevm	اليوم
Yarın	Ğaden	غدىً
Önceki gün	Kalbe emsi	قبل امس
Öbür gün	Ba’de ğad	بعد غد
Pazartesi	Yevmul isneyn	يوم الاثنين
Salı	Yevmus sulesâ	يوم الثلاثاء
Çarşamba	Yevmul erbiâ	يوم الاربعاء
Perşembe	Yevmul hamîs	يوم الخميس
Cuma	Yevmul cum’a	يوم الجمعة
cumartesi	Yevmus sebt	يوم السبت
Pazar	Yevmul ehad	يوم الاحد
Genellikle	Umumen	عُمُومًا
Bazen	ehyânen	اَحْياَنًا

Harf-i Cerler:

Cümle	Türkçesi	Arapçası
الي اّلسُوقِ	e, a, ye, ya	اِلىَ
وَاللهِ ما  رَأَيْتُ	Yemin	وَ
اَلصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النومِ	den, dan	مِن
القرآن هديً لِلَّناسِ	İçin	لِ
انتَ كطبيبٍ لي.	Gibi	كَ
فوق العادة	Üzerinde	فَوْقَ
رَضِيَ اللهُ عَنْهُ	Den, dan	عَنْ
السّلامُ علي المسلمين	Üstünde	عَليَ
الجنة تحت اقدام الاُمُّهاتِ	Altında	تَحْتَ
بِالله   بِاسم الله	İle, e, a, yemin	بِ
بين السماء و الارض	arasında	َبيْنَ
في الكتاب	içinde	فِى
مذ يوم الجمعة	De, da, den beri	مُذْ
منذ يوم الُبلُوغِ	De, da, den beri	مُنْذُ
جاءني الطالبون حاشاعلي	İstisna edatı, hariç, den başka, asla, katiyyen	حَاشَا
	Taki, e kadar	حَتَّي
رُبَّ رجل عالم	Olur ki, belki, nice, nadiren	رُبَّ - رُبَّمَا
رأيتُ دروسي خلاواحد	İstisna edatı, hariç, den başka, yalnız, ancak	خَلا
لولا انتم َلكُنَّا مُؤْمِنِينَ	Olmasaydı, olmamış olsa	لَوْلا
جِأْتُكَ كَيْ تُكْرِمُونِي	İçin, taki, diye, …den dolayı	كَيْ
لَعَلَّ اللهُ يُأْتِيكُمْ الْعَقْلَ	Umulurki, belki, ola ki	لَعَلَّ
جَاءَ القومُ عَدَا طَارِق	İstisna edatı, hariç, den başka	عَدَا

Günlük Eşya İsimleri:

Havlu	Minşefe	مِنْشَفَة
Peçete	Fûta	فُوطَة
Mendil	Mindîl	مِنْدِيل
selpak	Mindîl verîka	مَنَادِيل وَرِيقَة
Palto	Mi’taf	مِعْطَف
Şemsiye	Şemsiye	شَمْسِيَّة
Yüzük	Hâtem	خَاتَم
Saat	Sâa	سَاعَة
Gözlük	Nezzâre	نَظَّارَة
Pantolon	sirvâl	سِرْوَال
Gömlek	kamîs	قَمِيص
ceket	Sitra	سترة
Kemer	hizâm	حزام
Takım Elbise	Belde	بَدْلَة
Ayakkabı	Hizâ e	حزاء
Parfüm	Itr	عطر
Elbise	Melbes	ملبس
Ayna	Mir ât	مِرْآت
İç çamaşır	Melâbis dahiliyye	ملابس داخلية
Çorap	cûrab	جُوَرب
Düğme	Zır	زِر
Tarak	Mişt	مِشْط
Fanila	Fanila	فَانِلَة
Fermuar	Susta	سُوسْتَة
Bilezik	sivar	سِوَار

Ev Gereçleri:

Bisiklet	derrace	درَّاجة
Ev	menzil	منزيل
Sandalye	kursiy	كريسى
	tâvile	طاولة
Kapı	bâb	باب
Anahtar	miftah	مفتاح
Yatak	serîr	سرير
	şurfa	شُرْفَة
Perdeler	seta'ir	سَتَاِئر
Lamba	şem'a	شَمْعَة
Kanepe	sufa	صُوفَة
Süpürge	miknese	مِكْنَسَة
Pencere	şubbak	شُبّاك
Televizyon	tilifizyun	ِتِلفِزْيُون

Devamı...