T E C V Î D
( KUR’ÂN-I
KERİM’İ GÜZEL OKUMA
KURALLARI )
Kur’an okurken; harflerin
‘mahrec’lerine yani çıkış yerlerine dikkat ederek, her harfin hakkını
vermek, durma- geçme, uzatma-kısaltma gibi kurallara uyarak güzel Kur’an
okumayı öğreten ilime ‘tecvîd’ denir. Tecvid öğrenmenin amacı, Allah’ın Kur’an’daki
şu emrine uymaktır:
“Kur’an’ı ‘tertil’ üzere (açık açık,
tane tane) oku!”
(Müzzemmil Sûresi, 4)
A- MEDD
(UZATMA) İLE İLGİLİ TECVÎD KURALLARI_________________
1-Medd-i Tabiî (Normal uzatma):
Medd (uzatma) harfleri üçtür: ( ا ی و ) Bunlardan biri harekesiz olarak bir harfin önüne
gelirse M. Tabiî olur.
Önüne geldiği harfi ‘bir elif miktarı = bir parmak kalkacak kadar’ uzattırır.
(و ) ötreli bir harfi, (ى ) esreli bir harfi, (ا ) ise üstünlü bir harfi
uzattırır.
Örnekler:
اُوتِـيـنَا - قـِيـلَ - وَمَـاتـُـو
- بـَصِـيـرٌ - فـَمـَا
2- Medd-i Muttasıl
(Bitişik Uzatma):
Bir kelimede med harflerinden biri olur, yine aynı
kelimede hemze ( ء )
gelirse M. Muttasıl olur. En az 2, en fazla 4 elif miktarı uzatılır. Örnekler: يشاء - سوء
- جاء
3- Medd-i Munfasıl
(Ayrı Uzatma):
Bir kelimede med harflerinden biri olur, diğer kelimede ise ( ا ) gelirse M. Munfasıl olur.
En az 1, en fazla 4 elif
miktarı uzatılır. Örnekler: اخلده ماله ان - يآايها - ۱خاف ۱ني
4- Medd-i Lâzım (Gereken Uzatma):
Bir kelimede med harflerinden biri olur, sonra cezimli ya da şeddeli bir
harf gelirse M. Lâzım
olur. Mutlaka 4 elif
miktarı uzatılmalıdır. Örnekler: ولاالضالين - لحآقة ا - آلان
5- Medd-i Ârız (Geçici Uzatma):
Bir kelimede med harflerinden biri olur, sonraki
harfe geçici olarak bir cezim verirsek M. Ârız
olur. En az 1, en fazla 4 elif miktarı uzatılır. Örnekler: بصير بصير - يعلمون يعلمون
6-
Medd-i Lîn (Yumuşak Uzatma):
Bir kelimede Lin harfleri olan ( وْ ) ile ( ىْ ) cezimli
olarak bulunur, sonra da cezimli bir harf gelirse M. Lîn olur.En az 1, en fazla
4 elif miktarı uzatılır. Örnekler: بـالـغـيـب - والـصـيـف
- قريش
B- TENVİN ( -- -- -- ) ve SÂKİN
NÛN ( نْ ) İLE İLGİLİ TECVÎD
KURALLAR
1- İklâb (Dönüştürme):
Tenvin ya da sakin nundan sonra, ( ب ) harfi gelirse İklâb olur. Tenvin ya da sakin
nun, ( مْ )
harfine dönüşür, dudaklar hafifçe bastırılarak ses genizden getirilir ve
1,5 harf miktarı tutulur.
Örnekler: بصير سميعـم بصير سميع - بعـد مم بعـد من
2- İdgâm-ı Bilâ Gunne ( Gunnesiz –sesi genizden
getirmeden- dönüştürme):
Tenvin ya da sakin nundan sonra ( ر ل ) harflerinden biri gelirse İ. Bilâ Gunne
olur.
Tenvin ya da sakin nun bu harflere dönüşür. Örnekler: للمِـتقين ی هد - ربهـم من - لدنك من
1
3- İdgâm-ı Maal Gunne (Gunneli -sesi genizden getirerek- dönüştürme):
Tenvin ya da sakin nundan sonra ( يمنو ) harflerinden biri gelirse İ. Maal Gunne
olur.
Tenvin ya da sakin nun bu harflere
dönüşür. Bu esnada 1,5 harf miktarı tutularak gunne yapılır.
Örnekler: وعـدده
مـالا - نـعـمـره ومـن - اللـه مـن
فضلا - يعـمل ومن
4- İzhâr (Belli ederek okuma):
Tenvin ya da sakin nundan sonra altı tane ‘boğaz
harfi’nden ( هـ غ ع خ ح
١
) biri gelirse,
izhâr olur. Tenvin ya da sakin nun belli edilerek okunur.
Örnek: مـنـه ـ
غـيـر مـن ـ عـمـل مـن - خـوف مـن - حـلـيم غـفـور
ـ من ا
مـن
5- İhfâ (Gizleyerek Okuma):
Tenvin ya da sakin nundan sonra, (yukarıda sayılan
harflerin dışında bulunan) 15 tane harften biri gelirse ‘ihfâ’ olur. İhfâ
harfleri: ك ق ف ظ ط ض ص ش س ز ذ د
ج ث ت
Nun harfi gizlenerek, dil
nun harfinin çıktığı yere değmeden 1,5 harf miktarı tutularak okunur.
Örnekler: م
الـسـلا ومـنـك الـسـلام انـت
- کر ذ مـن - گـريم غـني - تـهـم صلا عـن
C- SAKİN MİM ( مْ ) İLE İLGİLİ
TECVÎD KURALLARI_______________________
1-
İdgâm-ı Misleyn Maal Gunne (Aynı harflerin gunneli olarak
birbirine dönüştürülmesi):
Sâkin mim’den sonra yine harekeli (م )harfi gelirse; şeddeli olarak, sesi genizden getirek
1,5 harf miktarı tutulur. Örnekler: مـؤصـدة عـليـهـم
- مـن طـعـمـهـم ا
2-
Şefevî İhfâ (Dudak İhfâsı):
Sâkin mim’den sonra (ب ) harfi
gelirse; dudaklar hafifçe bastırılarak ve 1,5 harf miktarı tutularak gunneli
bir şekilde okunur. Örnekler: رة بـحـجـا مـيـهـم تـر - بـه هـم - بـهـم ربِهـم
3- İzhâr (Belli ederek okuma):
Sâkin mim’den sonra; mim
ile be’nin dışındaki harflerden biri gelirse; mim harfi tutulmadan belli
edilerek okunur. Örnekler: وامـراتـه - سـاهـون صـلاتـهم - فيه هـم
D- İDGAM (Bir
harfi diğerine katma) ___________________________________________
1- İdgâm-ı Misleyn (Aynı harflerin birbirine dönüştürülmesi):
Bir harf önce cezimli, sonra harekeli olarak ard arda gelirse İ. Misleyn
olur ve sanki tek
harfmiş gibi şeddeli okunur. Örnekler: ونـصـرو و و ا - تـهـم تـجار بحـت ر فـمـا
Eğer bu harfler ( م ) ve ( ن
) ise gunneli olarak ve 1,5 harf miktarı tutularak okunur.
Örnekler: نـار مـن - مـن طـعـمـهـم ا
2- İdgâm-ı Mütecâniseyn (Aynı cinsten olan harflerin birbirine dönüşmesi):
Çıkış yerleri aynı fakat sesleri farklı olan
harflerin birbirine dönüşmesine İ.Mütecâniseyn denir.
Üç grupta incelenir:
a- ( ت - د
- ط )
grubu. Örnekler: اللـه دعـو ثـقـلـت
ا - حـطت ا - تـم عـبـد مـا
b- ( ث - ذ - ظ ) grubu. Örnekler: لـك ذ يلـهـث - ظـلمو ذ
ا
c- ( م - ب ) grubu.
Örnekler: مـعــنـا کـب ر ا بـنـى
يـا
3-
İdgâm-ı Mütekarribeyn (Çıkış yerleri yakın olan
harflerin birbirine dönüşmesi):
Çıkış yerleri ve sesleri yakın olan harflerin
birbirine dönüşmesidir. İki grupta incelenir:
a- ( ر - ل ) grubu. Örnekler: ب ر
قـل
b- ( ك - ق ) grubu. Örnekler: نـخـلـقـكـم لـم ا
2
E- ELİF LÂM TAKISI
( ۱ل ) İLE İLGİLİ TECVÎD
KURALLARI______________
1- İdgâm-ı Şemsiyye (Lâm harfinin okunmaması):
(۱ل)
takısından sonra okunuşları (ل )’a
yakın olan 14 harften biri gelirse İ. Şemsiyye olur.
(ل ) harfi okunmaz, sonraki harf şeddeli okunur. Bu harfler: ن -ل -ظ -ط -ض -ص -ش -س -ز -ر -ذ -د -ث - ت
Örnekler: ت لـطـيـبـا وا - والـصـلاة - والـتيـن - والـشـمـس
2-
İzhâr-ı Kameriyye (Lâm harfinin okunması):
( ۱ل )
takısından sonra okunuşları ( ل )’a uzak olan 14 harften biri gelirse
İ.Kameriyye olur.
( ل ) harfi
okunur. Bu harfler: ى -ه -و -م
-ك -ق -ف -غ -ع
-خ -ح -ج -ب -أ
Örnekler: والـكـتـاب - والـعـصـر - والـقـمـر
F- DİĞER TECVÎD KURALLARI____________________________________________
1- Kalkale (Sarsarak okuma):
( جد قطب )
harflerinden biri kelimenin ortasında ya da sonunda cezimli olarak gelirse
Kalkale olur. Bu harfler çıkış yerinden sarsılarak kuvvetlice söylenir.
Örnekler: احـد - اجـمـعـين - وقـب ـ طـعـمـهـم ا
- مـلـحـق
2- Hükmür Râ (Râ harfinin kalın ya da ince okunduğu yerler):
* ( ر ) harfi üstün ya da ötreli ise kalın okunur.
( Sâkin –cezimli ya da harekesiz- olduğunda ise bir önceki harfe, o da sakinse
daha önceki harfe bakılır; bunlar üstün ya da ötreli ise yine kalın okunur.)
Örnekler: مـر ا - وانـحـر - الله نـصر ـ حـمـة ر
* ( ر ) harfi esreli ise ince okunur. (Sâkin -cezimli
ya da harekesiz- olduğunda ise bir önceki harfe, o da sakinse daha önceki harfe
bakılır; bunlar esreli ise yine ince okunur.)
Örnekler: قـديـر - ذ کر - واصبـر - رزق
3- Lafzatullâh (Allah kelimesinin ‘lam’ harfinin kalın ya da ince
okunduğu yerler):
Söze ( الله ) kelimesi ile
başlandığında, ya da bir önceki harfin harekesi üstün ya da ötre olduğunda
‘kalın’ okunur.
Örnekler: الـلـه سـول
ر -
الله مـر ا
- الله و - اکـبــر الله
Önceki harf esreli olduğunda ise ince okunur.
Örnekler: الله ذ کر - الله ـ الـلـه دون مـن - لـلـه با
4- Zamîr ( Kelime sonlarındaki ( ه ) harfinin
uzatılıp uzatılmayacağı):
* Zamir’den bir önceki harfi harekeli ise, uzatılır: Örnekler: لـه ا - ه مـر ا - ماله
* Zamir’den bir önceki harf sâkin (cezimli ya da harekesiz) ise, uzatılmaz.Örnek: فيه - الـه - منـه
5- Sekte
(Nefes almadan bir müddet durma):
Kur’an okurken sesi kesip bir miktar durduktan
sonra okumaya devam etmeye sekte denir.
Kur’anda dört yerde sekte yapılarak okunur:
1- Kehf Sûresi’nin 1. âyetinde: قـيـمـا O عـوجـا
2-Yâsîn Sûresi’nin 52.âyetinde: ذا هـا
--- نـا قـد مـر
مـن
3- Kıyâme Sûresi’nin 27.
âyetinde: راق --- مـن قیل و
4- Mutaffifîn Sûresi’nin
14. âyetinde: ران --- بـل گـلا
3
G- VAKIF ve VAKIF
KURALLARI (Kur’an’daki durak
işaretleri ve nasıl durulacağı)
Kur’an’da
âyet sonlarında duraklar olduğu gibi âyet içerisinde de virgül mahiyetinde
duraklar vardır. Bunlar; (.. ..) - ع - قـف - ق - ز - ص - ج
- ط - م - لا
Özet olarak bu duraklardan
(لا ) işaretinde durulmamalı, ( قـف - ط - م )
işaretlerinde ise durulmalıdır. Diğer işaretlerde ise; durulmasına da
geçilmesine de izin verilmiştir.
Vakıf (Durma) Kuralları:
1- Durak işaretlerinde
durulurken genellikle kelimelerin son harflerine ‘cezim’ verilir.
Örnekler: قـديـر قـديـر , يعلمون يعلمون
(Durak olmayan yerlerde nefes yetmemesi
sebebiyle durulmuşsa; bir kaç kelime geriden alınarak okumaya devam edilir.)
2- Üzerinde iki üstün
bulunan bir kelimede durulurken; üstünlerin biri atılır ve  şeklinde bir elif
miktarı uzatılarak durulur. Örnekler: فضلا فضلا ,
!خـير ! خـير
3- Üzerinde iki ötre ve
iki esre bulunan bir kelimede durulurken; yine cezim verilerek durulur.
Örnekler: ر
نـا مـن ر نـا مـن ,
بصير بصير
4- Üzerinde durulan kelimenin son harfi ‘yuvarlak
te’ ( ة ) ise noktaları atılarak ‘he’ olarak durulur.
Örnekler: صـلاة صـلاه
زكـاة زكـاه
5- Üzerinde durduğumuz kelimenin son harfi
uzatılıyor ise; biz de uzatarak dururuz.
Örnekler: جـنـتـى ـ ظـلـمـنـا ـ ربـنـا ـ امـنـو
H- HARFLERİN
MAHRECLERİ (Harflerin
çıkış yerleri)__________________________
( أ )
Elif : Boğazın sonunda göğüse bitişik olan yerden
çıkar.
( ب ) Be :
İki dudağı birbirine vurup
kuvvetlice söylenmesiyle çıkar.
( ت ) Te : Dil ucunun üst dişlerin ortasına vurulmasıyla
çıkarılır.
( ث
) Se :
Dil ucunu üst dişlerden biraz dışarı çıkarak ‘peltek’ olarak söylenir.
( ج )
Cim : Dil
ortasının üst damağa vurulmasıyla çıkartılır.
( ح )
Ha : Boğazın ortasından boğaz hafifçe sıkılarak
çıkarılır.
( خ ) Hı :
Boğazın girişinden boğaz hırıldatılarak çıkarılır.
( د ) Dal : Dil ucu üst ön dişlerin ortasına vurularak
çıkarılır.
( ذ ) Zel : Dil ucu üst dişlerin başlarından biraz dışarı
çıkarılarak ‘peltek’ olarak söylenir.
( ر
)
Rı : Dil ucunun biraz arkasını üst ön dişlerin
dibine vurularak çıkarılır.
( ز
) Ze :
Dil ucu ön dişlerin uçlarına değerek çıkarılır.
( س
)
Sin : Dil ucu iki alt ön dişlerin başlarına yakın
yere vurularak çıkarılır.
( ش
)
Şın :
Dil ortasını üst damağa yapıştırarak çıkar.
( ص ) Sad
: Dil ucunu ön dişlerin yarısına dokundurarak
çıkar.
( ض ) Dad : Dilin yan
tarafını sağ veya soldaki üst yan dişlere vurarak çıkarılır.
( ط )
Tı :
Dil ucu üst ön dişlerin etlerine yakın olan yere vurularak çıkarılır.
( ظ )
Zı :
Dil ucu üst ön dişlerin başlarından dışarı çıkarılarak söylenir.
( ع )
Ayın : Boğazın
ortasından boğaz hafifçe sıkılarak çıkarılır.
( غ )
Gayın : Boğazın
girişindan yumuşak bir şekilde çıkarılır.
( ف
)
Fe :
Ön dişlerin ucu ile alt dudağın içinden çıkarılır.
( ق )
Kaf :
Dil kökünü damağa vurarak çıkarılır.
( ك )
Kef : Dilin üst damağa değmesiyle Kaf’ın çıktığı
yerin az daha aşağısından çıkarılır.
( ل )
Lam : Dilin ucunu damağa vurarak çıkarılır.
( م ) Mim : Dudak içleri birbirine hafifçe vurularak
çıkarılır.
( ن )
Nun : Dilin ucu
ile üst ön dişlerin dibine yakın olan damaktan çıkarılır.
( و ) Vav : Dudakların öne doğru toparlanmasıyla
çıkarılır.
( هـ )
He : Boğazın sonunda göğüse bitişik olan yerden
çıkarılır.
( ى )
Ye : Dilin
ortasını üst damağa vurarak çıkarılır.
Arapça rakamlar: ١
٢ ٣ ٤
٥ ٦ ٧
٨ ٩ ١٠ Örnekler: 368 ٣٦٨ , 421 ٤٢١
Kaynak:
Tecvid Dersleri - Tecvid Kuralları (Fatih Çollak)