Aralıksız çalan kapının zili, Mübeccel hanımı eski ahşap merdivenlerden hızla aşağı indirmek için zorluyordu. Fakat yaşlanmıştı artık. Dizlerinin ağrısı artmış, ona ağır hareket etmesini söylüyor gibiydi.— Geldim, geldim…— Kim o!— Benim anneciğim, kızın Neriman.— Neriman!Mübeccel Hanım 2 yıl önce gelin etmişti kızını, iyi bir insandı damadı bir de torunu vardı. Ne güzel şeydi torun sevgisi.— Hayırdır kızım ne bu acele peş peşe basıyorsun şu...
.JPG)
