Hz.Rabia (k.s.) ve Hırsız

 

*Hz Rabia ,Bir gece namaz kılmak için seccadesini serer.Uzunca bir vakit huşu ve aşk ile  namazını kılar.Namazını  bitirdikten sonra şöyle bir du a da bulunur mevlasına.*

 *"Yarabbi, şu vakitte birçok kimse uyudu. Birçoğu sevdiğine gitti. Ben de sana geldim. Çünkü benim sevdiğim sensin.Her namazımla ,her  seccademi serişimle, seninle buluşuyor olmanın, senin huzurunda olmanın verdiği esenlik ve mutluluğu başka hiç bir yerde bulamıyorum".*

*Hz Rabia duasından sonra zikre başladı.*

*Ve bir süre sonra da  seccadesinin başında  uyuyakaldı.*

 *O gece Hz Rabia nın evine bir hırsız girdi. Sağına soluna bakındı durdu. Oldukça az ve eski eşyaların olduğu bir fakirin eviymiş diye düşündü.Ama yinede hırsız ,hırsızlığının gereğini yaptı ve  birkaç parça eşya almadan çıkmak olmaz diyerek  gözüne kestirdiği iki parçayı eşyayı aldı.*

*Torbasına koyduğu iki parça    eşya ile tam evden çıkacakken bir de baktı ki kapı yok !*

*Az önce bu eve girdiği kapı hiçbir yerde yoktu. Her yer duvardı.*

 *Aldıklarını bıraktı yere ve tekrar çevresine bakındı. Bir de ne görsün kapı oracıkta duruyordu.Hırsız torbasına eşyayı  tekrar alıp çıkmaya yeltenince   kapı yine olduğu yerden kayboldu.Tekrar torbasını indirdi kapı yine belirdi.Bu hal tam 3 kere devam etti.* 

*Tam o esnada duvarlardan dalga dalga yayılarak bir ses geldi .*

*Ey hırsız!*

*Seven uyudu ama Sevilen ayakta....*

*Namazlarımız  , Rabbimizle* *buluştuğumuz,konuştuğumuz* *özel anlar ve  mekanlardır.*

*Orda oluşumuz o kadar* *kıymetlidir ki,*

*Allahım sen çağırdın, ben geldim demektir ,* 

*Sen davet ettin ,ben icabet ettim demektir...*

*Yarabbi,*

*Sana gelişimizi ve , kıldığımız namazları  yanında sevimli eyle...*

*Sana yönelişimizi dergahı izzetinde kabul ve makbul eyle...*