Okuma Parçası

Okuma Parçası ولد آزَر (Azer'in Oğlu)

كَانَ آزَرُ لَهُ وَلَدٌ رَشِيدٌ جِداً.Azerin çok küçük bir oğlu varmış
وَكَان اسمُ هذَا الوَلَدِ إٍبرَاهِيمَ.و كان إبراهيم يرى الناسOluğun adı İbrahim, ve İbrahim insanları görüyormuş
وكان إبراهيم يرى الناس يسجدون للأصنامve İbrahim insanları putlara taptığını görüyormuş
ويرى الناس يعبدون الأصنام.ve insanları rutları ibadet etiğini görüyormuş
وكَان إبرَاهِيم يَعرف أن الأصنَامَ حِجَارَةٌ.ve İbrahim putlar taşlar olduğunu biliyormuş
كَانَ يَعْرفُ أَن الأصْنَامَ لا تتَكَلَمُ وَلا تَسْمَعُ.ve putlar hiç konuştuğunu vedinlediğini biliyormuş
كَانَ يَعْرِفُ أَنَّ الأصْنَامَ لا تَضُرُّ وَلا تَنْفَعُ .ve Putların ne yararı ne de zararı var olduğunu biliyormuş
كَانَ يَرَى أَنَّ الذُّبَابَ يجَلَسَ عَلَى الأصْنَامِ فلا تَدْفَعُSinekleri putlara oturup uzak tutturmadığını görüyormuş
كَانَ يَرَى الفَأرَ يَأْكُلُ طَعَامَ الأصْنَامِ فلا تَمْنَعُ .Fareyi putlar engel olmadan yemeklerini yediğini görüyormuş
كَانَ إِبْرَاهِيْمُ يَقُوْلُ فِيْ نَفْسِهِ : لِمَاذَا يَسْجُدُ الّنَاسُ للأصْناَمِ.İbrahim kendi kendine: neden insanlar putlara tapıyorlar ? söylüyordu
كَانَ إِبرَاهِيمُ يَسْأَلُ نَفْسَهُ: لِمَاذَا يَسْأَل الناس الأصنامَ؟İbrahim kendi kendine :İnsanlar neden putları soruyorlar ? soruyordu

 مُحَادَثَاتٌ مُفِيدَةٌ (Faydalı konuşmalar)

 جَوْلَةٌ فِي الْمَدِينَةِ (Şehirde bir gezi)

خُذْنَاإِلَى مَرْكَزِ الْمَدِينَةِ. Bizi şehir merkezine götür.
 إِلَى الْمَسْجِدِ.   Camiye
 إِلَى الْمَتْحَفِ.   Müzeye
 إِلَى الْمَصْرِفِ.   Bankaya
 إِلَى مَرْكَزِ الشُّرْطَةِ؟   Polis karakoluna
 إِلَى الْفُنْدُقِ.    Hotele
 المُسْتَشْفَى.    Hastane
 دَاءِرَةُ الْبَرِيدِ.    Postane
 مَكْتَبُ الْإِسْتِعْلاَمَاتِ.    Danışma bürosu
 الصَّيْدَلِيَّةٌ.      Eczane
 المُسْتَوْصَفُ.    Klinik
 المَقْهَى.    Kahvehane
 المَطْعَمُ.    Lokanta
 المَصْنَعُ    Fabrika
 السُّوقُ    Çarşı
 الحَدِيقَةُ    Bahçe
 المَكْتَبَةُ    Kütüphane
 مَقَرُّ الْإِفْتَاءِ    Müftülük
 دَوْرَةُ الْمِيَاهِ.  Tuvalet
 البَقَّالَةُ.    Bakkal
 الجَامِعَةُ.    Üniversite
 مُتْحَفُ طُوبْقَابِي.     Topkapı Sarayı
 مَكْتَبُ الْإِرْتِبَاطِ.    İrtibat Bürosu
 صَالَةُ الطَّعََامِ.    Yemek Salonu
 غُرْفَةُ سَرِيرَيْنِ.    İki yatalı oda
 لِيَوْمٍ وَاحِدٍ.    Bir günlük
 لِمُدَّةٍ أُسْبُوعٍ.    Bir haftalık
 رَقْمُ الْغُرْفَةِ.    Oda numarası

نَعَمْ                      Evet
 لاَ                           Hayır
 صَبَاحُ الْخَيْرِ.          İyi sabahlar
 مَسَاء الْخَيْرِ.            İyi akşamlar
 تُصْبِحْ عَلَى الْخَيْرِ.       İyi geceler
 مِنْ فَضْلِكْ.           Lütfen
 شُكْرًا                     Teşekkür ederim
 أَعْطِنِي.          Bana ver
 حَظًّا سَعِيدًا         İyi şanslar
 عَفْوًا                 Afedersiniz
 عَفْوًا                  Bir şey değil
 أُرِيدُ مَاءَ.         Su istiyorum
 هَلْ يُوجَدُ؟        Bulunur mu?
 لاَ يُوجَدُ.      Bulunmaz
 أَنَا أَسِفٌ.      Üzgünüm
 لاَبَأَسٌ.           Zararı yok
 تَفَضَّلْ.            Buyur
 تَشَرَّفْنَا.         Müşerref olduk
 عَلَى الرَّأْسِ.       Baş üstüne
 بِالْعَافِيَةِ.          Afiyetle
 سَاعِدْنِي مِنْ فَضْلِكْ.   Lütfen bana yardım et
 أَنَا مَرِيضٌ.        Ben hastayım
 تَعَالَ هُنَا.           Buraya gel
 قِفْ هُنَا.            Burada dur